Wendland

|stolica = |ważniejsze miejscowości = Wustrow, Lüchow, Dannenberg, Hitzacker |powierzchnia = |rok = |liczba ludności = |gęstość zaludnienia = |nazwa mapy = |mapa = Wendland Lage.jpg |opis mapy = |współrzędne = 52°57′59.23″N 11°9′1.17″E |commons = Category:Wendland |wikicytaty = |wikisłownik = }} Wendland – region historyczno-geograficzny w północnych Niemczech, obejmujący w przybliżeniu powiat Lüchow-Dannenberg w Dolnej Saksonii wraz z okolicami, aż do Pustaci Lüneburskiej. Termin ''Wendland'' został po raz pierwszy użyty około 1700 roku przez pastora Christiana Henninga, autora ''Vocabularium Venedicum'', na określenie terenów nad lewym brzegiem dolnej Łaby, gdzie miejscowa ludność wciąż używała jeszcze języka drzewiańsko-połabskiego. Największymi miastami regionu są Wustrow, Lüchow, Dannenberg i Hitzacker. Główną rzeką Wendlandu jest Jeetze, będąca dopływem stanowiącej wschodnią granicę regionu Łaby.

We wczesnym średniowieczu obszary dzisiejszego Wendlandu stanowiły ośrodek osadnictwa Drzewian. Region jeszcze u schyłku wieków średnich zachował swój słowiański charakter, a rozpoczęta w XII wieku kolonizacja niemiecka (tzw. ''Ostsiedlung'') przebiegała tutaj opornie, na co wpłynęły znaczne oddalenie od głównych szlaków komunikacyjnych oraz geograficzna izolacja pasmem Hohe Geest od zachodu i bagnami od południa. Do XVIII wieku wśród miejscowej ludności przetrwał połabski język i obyczaj, przez co stanowił Wendland jedyną obok Łużyc enklawę Słowiańszczyzny w nowożytnych Niemczech. Świadectwem słowiańskiej przeszłości są w Wendlandzie liczne nazewnictwo miejscowe pochodzenia słowiańskiego oraz charakterystyczne wsie o układzie okolnicy. Źródło: Wikipedia